به نام هنرمند هستی بخش

   از همان عنفوان کود کی که نام گیتار را نمی دانستم ، به حسب همسایگی با کوروش یغمایی ، کم کم الگوی واقعی ام را در زمینه موسیقی نمودار یافتم.

   گیتاربرای من با نام کوروش یغمایی پیوند خورده ، چرا که او در حد استاندارد ، صاحب سبک است و هرجا صدای گیتار طنین انداز شود، به حق نوای زخمه های استاد به ساز ، از دیگران متمایز است.

   وی در ایران نظیر ندارد ، همچنان بی همتا و یکه تاز است و این افتخار من بود که در کنسرت های ایشان در کنارشان باشم و از دریای هنر استاد، بهره های بسیار ببرم.

                     کوروش یغمایی همیشه کوروش یغمایی خواهد ماند.

                                                                                  باتقدیم احترام
                                                                              
  مجتبی تیموری