کورش یغمایی هنرمندی است با پيشينه اي قوي و قدرتمند در موسيقي پاپ ايران . شخصیتی که تنها به عشق آب و خاک اجدادیش از تمام فرصتها و موقعیت هایی که برای او در خارج از کشور مهیا بوده و هست چشم پوشی کرده تا هنرش را در وطنش عرضه کند هر چند که بهای زیادی در این راه تا کنون پرداخته است . وقتی سخن می گوید تمام دردها و رنجهایی که او د رتمام این سالها کشیده، برایتان نمایان می شود . فریادهای او برای اعتلای موسیقی پاپ در ایران در حصار تنگ نظری ها و بی برنامگی ها تنها و اسیرب ماند . به قول خودش که می گوید : "چه سخت و دشوار و ناگوار است که شخصی در میهن و سرزمین مادریش تنها و غریب بماند." آنچه می خوانید حاصل گفتگوی صمیمانه و البته صریح و بی پرده با کورش یغمایی است .

 

* آشنايی شما با موسيقی به ۷ ـ ۸ سالگی شما باز ميگردد .زمانی که با سنتور آشنا شدید و به پيشرفتهای زيادی هم در آن رسيدید. اما به تدریج جنس عشق و علاقه شما عوض شد و به سراغ گیتار رفتید . چه شد که یک چنین چرخشی در موسیقی داشتید ؟

- سنتور، گزینش و هدیه ای بود از سوی پدرم و این مهم انگیزه آن شد که فراگیری موسیقی را با آن ساز تخصصی و دیگر سازهای ایرانی آغاز و حدود شش سال با کوشش فراوان ادامه دهم . ولی خود من همواره عاشق گیتار بودم و همانگونه که در عکس ) در سایت رسمی خودم ( نشان داده میشود، در همان هنگام (در دبستان و فراگیری سنتور) در ارکستر دانش آموزان (جشنواره دوره ای) دبیرستان هدف بعنوان خواننده مهمان در موسیقی پاپ آواز می خواندم . به هر حال هنگامی که به سن نوجوانی رسیدم و خودم میتوانستم در زمینه گزینش ساز و موسیقی تصمیم گیری کنم، گیتار را که از کودکی به آن عشق میورزیدم برگزیدم و کوشش و فراگیری در این زمینه را آغاز کردم .

 

 

* موسیقی پاپ یک موسیقی جهانی است، ولی این نوع موسیقی که امروزه با نام "پاپ" عرضه می شود ( چه در داخل و چه در خارج ) به هبچ وجه با معیارهای پاپ جهانی همخوانی ندارد . سياوش قميشي در اين باره ميگويد که ما براي امريكاييها جهت معرفي موسيقي پاپ ايراني هنوز كارهاي بيست و چند سال پيش يغمايي را پخش ميكنيم.وي معتقد است كه تنها كارهاي يغمايي استاندارد است . متولی چنین آشفته بازاری ک