موسیقی راک را در پنج دهه اخیر، به درستی یکی از نشانه های پیدایش شیوه زیست مدرن در جوامع شهری می دانند و امروزه می توان گفت که به غیر از پیش گامان غرب اروپایی و آمریکایی، این سبک از موسیقی شاهد گروهها و نوازندگان پرشمار دیگری از سایر نقاط جهان هم بوده است تا جایی که بسیاری چون هندیان و یونانیان توانسته اند که آثاری هم سنگ با پایه گذاران آنگلو ساکسون و ژرمن این سبک ارزنده از موسیقی را تولید کنند. در ایران نیز به مانند بسیاری از کشورهای در حال توسعه، به تدریج با رواج شیوه های زیست مدرن زندگی شهری از دهه ۱۹۶۰ میلادی (۱۳۴۰ خورشیدی) این سبک از موسیقی، رواج یافت. همزمان در همین سالها و پیشتر از آن سبک "جاز پاپ" (Jazz-Pop) نیز توسط هنرمندانی همچون شادروان ویگن، شادروان الهه، شادروان عباس مهرپویا، آرتوش، محمد نوری و چند تن دیگر نیز به شنوندگان ایرانی عرضه گردیده بود. با رواج گسترده موسیقی راک در سطح جهان از دهه ۱۹۶۰ میلادی ـ که بسیار متاثر از موفقیت جهانی گروه بیتلز (The Beatles) بود- در بسیاری از کشورهای غربی و شرقی، نوازندگان و گروههای حرفه ای، نیمه حرفه ای و همچنین آماتور سبک راک هم مشغول به کار شدند که ایران هم یکی از این کشورها بود. در دهه ۱۹۶۰ گروههای راک نیمه حرفه ای ایرانی در برخی هتلها و کلوبهای شبانه، به فعالیت پرداختند که کورش یغمایی نیز خود در همین سالها یکی از این گروهها را در "دانشگاه ملی ایران" ـ که به تحصیل رشته جامعه شناسی در آنجا مشغول بودـ تاسیس نمود. اما اغلب این گروهها به اجرای آهنگهای گروههای مشهور انگلیسی و آمریکایی می پرداختند و آثاری تولیدی از خود بر جای نگذاشتند. از اواخر دهه ۱۳۴۰ دو گروه نیمه حرفه ای راک ایرانی "زنگوله ها" و "بلک کتس" آثاری را روانه بازار کردند. اما علاوه بر این که این آثار به لحاظ ساخت به سبک پاپ نزدیکتر بودند، هیچ یک از این گروهها نتوانستند که فعالیت ماندگاری را دنبال کنند. اما در اوایل دهه ۱۳۵۰ خورشیدی "کورش یغمایی" بود که توانست به گونه ای پیگیر آثاری را که به لحاظ ساخت موسیقیایی، متعلق به سبک راک بودند، تولید نماید. کورش یغمایی در سالهای دهه ۱۳۵۰ یک تنه پرچمدار سبک پیشرو و بالنده راک در ایران بود که در همان سالها (دهه ۱۹۷۰ میلادی) آثاری ماندگار از آن در سطح جهانی توسط گروههایی چون پینک فلوید(Pink Floyd)، الوی(Eloy)، جین(Jane)، بلک سبت(Black Sabbath)، لد زپلین(Led Zeppelin)، دیپ پارپل(Deep Purple)، جفرسن ایرپلین(Jefferson Airplane) و ... تولید و عرضه می گردید.

 به این ترتیب بود که با وجود کورش یغمایی در ایران در دهه ای که اوج موسیقی راک بود، این سبک از موسیقی تولید می شد و این در حالی بود که هنوز در هیچ یک از کشورهای آسیای غربی( به غیر از ترکیه که دارای گروههای متعدد و حرفه ای راک بود)، این سبک از موسیقی تولید نمی گردید. کورش یغمایی در این سالها از معدود خوانندگانی بود که علاوه بر آواز و نوازندگی گیتار، آهنگ سازی و تنظیم آثارش را نیز خود بر عهده داشت. وی در این دوران شماری از خوش ساخت ترین ترانه ها را با اجرایی به روز و هنرمندانه روانه بازار کرد که جملگی برخلاف بسیای از ترانه های دهه ۵۰، مبتنی بر ساختهای موسیقیایی تکراری و ملال آور با شعرهای سیاه نمای آنچنانی نبود. ارزش کار یغمایی در آنجا دو چندان می شد که نه در "کوچه بن بست" گیر می افتاد و نه برای "گنجشگک اشی مشی" مویه می کرد. "ابرای زمستون" یغمایی "پر از نعمت بارون" بودند و نه "ابرسیاهی که خون چکه می کند".

 سیطره شعر بر موسیقی یغمایی نیز آنچنان نبود که بدون آن هیچ باشد. برعکس در آثار نامبرده همواره موسیقی بود که حضورش بر شعر غلبه داشت. (از این لحاظ در پاپ ایرانی آن روزگار یعنی دهه ۵۰، شادروان مهرپویا، سیمین غانم، فرامرز اصلانی و امیر آرام نیز همانند کورش یغمایی بودند که اولی و آخری خود و دومی فریبرز لاچینی و سومی آرمیک آهنگسازی آثارشان را برعهده داشتند.) یغمایی در همین سالها بسیاری از ترانه های فولکلور ایرانی ( چشم سیاه، شیرین جون، لیلا، ریحان و هوار هوار) را به سبک راک اجرا نمود که کاری نوین و منحصر به فرد بود. این در کنار بسیاری از ترانه های ماندگاری بود که کورش یغمایی در این سالها تولید و اجرا نمود.ترانه هایی چون گل یخ، پاییز، شهرچشات، سراب تو، ساقه خشک، حجم خالی، خار، عاشقانه، انتظار، در انتها و... در زمانی هم که متاثر از ذوق زدگی دسته جمعی یکی از "خلق بت شکن" می خواند و "مشتی ماشاالله را شیاد می خواند"، و آن یکی خود را عمری "زیر سایه نشسته" می نامید و دیگری "شهیدان شهر" را می دید "که با فانوس خون جار می زنن" و آن دیگری از برادرش می خواست "که اگر پیرهنش رنگ لاله ها شد گریه نکند"، کورش یغمایی می خواند:

خاکم به سر 

ز غصه 

به سر خاک اگر کنم

خاک وطن که رفت

چه خاکی چه خاکی به سر کنم؟

افسوس کلاه نیست وطن

که گر از سرم برداشتند

فکر کلاهی دگر کنم

پس از انقلاب کورش یغمایی تا سالها از فعالیت بازماند ولی در این سالها همواره از آموزش متدیک گیتار به جوانان وطن بازنماند و توانست که هنرمندان حرفه ای و نیمه حرفه ای پرشماری را پرورش دهد که فرزند هنرمندش "کاوه یغمایی" یکی از آنهاست. پس از چند سال نیز که یغمایی اجازه فعالیت دوباره یافت، تا مدتها از اجرای سبک راک که خود در ایران پایه گذارش بود، بازماند تا آنکه در سال ۱۳۷۶ توانست آلبوم "ماه و پلنگ" را روانه بازار موسیقی کند که مبتنی بر تکنینکهای نوازندگی سبک راک بود. اما سالهایی که وی از فعالیت منع شده بود سالهایی بود ( و هست) که استعدادهای پرشمار موسیقی راک ایرانی از عرضه آثار خود به مخاطبان به سبب تنگ نظریها و کوته بینیهای عده ای باز می ماند و این سبک مهم موسیقی مدرن در ایران - که به همت "استاد کورش یغمایی" در زمینه موسیقی راک کشور پیشگامی بود- پس از انقلاب اسلامی از رشد و بالندگی خود باز ماند و نتوانست جایگاهی فراخور را در میان مخاطبان و نیز راک جهانی به دست آورد. هرچند که آثار ارزشمندی در این سالها توسط خوانندگان و گروههای راک زیر زمینی و نیمه زیر زمینی نظیر اوهام، میرا، محسن نامجو، آور، کاوه یغمایی، آوای مردمی، فرشید اعرابی، باراد، کیوسک، آرش میتویی، سفیر عرش، رضا یزدانی و...تولید و ارائه گردیده است. اما شوربختانه به علت فقدان فضای تبلیغاتی و مالی مناسب برای راک ایرانی که هم ناشی از ممیزیهای تنگ نظرانه وزارت ارشاد اسلامی و هم تنزل سطح سلیقه موسیقیایی مردم در این سالها (که ناشی از به تبعید رفتن و در نتیجه سیر قهقرایی  موسیقی پاپ ایرانی برای بیش از دو دهه بود) تاکنون راک ایرانی نتوانسته که از موقعیت مستحکمی در بازار موسیقی ایرانی برخوردار شود و این می تواند که در آینده ای نه چندان دور دست کم این سبک را در ایران برای مدتی طولانی به محاق تعطیل گرفتار کند.

به هر روی بی تردید نقش پیشکسوت "کورش یغمایی" در پیدایش و پیشروی راک ایرانی همواره بسیار حائز اهمیت بوده و هست. هنوز هم اگر کسی خواننده ایرانی مورد علاقه مرا جویا شود، بی درنگ به او پاسخ خواهم داد: کورش یغمایی 

     
11 Sep 2008

    از حدود دو یا سه روز گذشته خبری دروغین در رابطه با سلامتی آقای یغمایی در بعضی رسانه ها منتشر، و آرام آرام گسترش یافت که باعث نگرانی بسیاری از مردم و علاقه مندان گشت. اینجانب که در همان ساعات اولیه طی تماس تلفنی با ایشان از غلط بودن خبر مطلع و از نگرانی رهایی یافتم با گسترش خبر بر آن شدم تا در تکذیبیه ای خبر سلامتی این هنرمند برجسته و محبوب را اعلام و علاقه مندان به ایشان را از نگرانی در آورم. و نکته ی خوش حال کننده این که  درطول این مدت من دوبار با ایشان تماس داشتم و هر دوبار ایشان در حال ضبط ترانه های جدیدشان بودند که خبر خوشی است برای همه مردم ایران و البته امیدوارم هرچه زودتر آلبوم ملک جمشید پس از شش سال از ارشاد بیرون بیاید و منتشر شود.

           محمد رجایی (سینا)

 
2 Sep 2008

    بازخوانی ترانه ی گل یخ توسط گروه راک روژه.  گروه روژه ( به سرپرستی روژه ) یک گروه راک ایرانی در لس آنجلس  است که اقدام به اجرای مجدد این ترانه نموده. از نکات جالب توجه این اجرا که در آلبوم جدید این گروه تازه تاسیس منتشر شده است واقعی بودن تمامی سازهاست که با توجه به  معمول بودن استفاده از یک کیبورد به جای ساز در گروه های ایرانی مقیم لس آنجلس نکته ای مثبت به شمار می رود.
گفتنیست ترانه گل یخ بارها و بارها توسط گروه های ایرانی و غیر ایرانی اجرا شده است.
   برای داونلود دمو اینجا کیلیک کنید.

 .

 
7 Mar 2008

   نامه بهزاد صادقی مدیر وب سایت دوستداران خانواده یغمایی به کورش یغمایی به مناسبت 12 آذر روز تولد ایشان.
کیلیک کنید

5 June 2007

    برپایه ی اینکه صدور پروانه ی آلبوم ملک جمشید (که پروانه هم دارد) از سوی مرکز موسیقی تا کنون نزدیک به یک سال و نیم است که به درازا کشیده و برای این که بردباری و شکیبایی شما یاران سر نرود سه ترانه از کار های گذشته که یاران موسیقیدان ناشناخته ام گزینش و با سلیقه ی خود اجرا کرده اند و به شیوه ای اتفاقی به دست من رسیده برایتان در سایت میگذارم.

1- گل یخ - با صدای یک خواننده ی افقان، به شیوه و گویش بسیار شیرین پارسی که حدود یک سال پیش شنیدم.

2- حجم خالی - با شعر ارمنی از سوی یک گروه حرفه ای موسیقی پاپ ارمنستان که حدود پانزده سال پیش اجرا شده است.

3- گل یخ - نزدیک به پانزده سال پیش با اجرای گروه موسیقی الکترونیک ایشان در آمریکا.

5 June 2007

  از میان تمامی بی شمار سایتی که اقدام به ارائه مطلب، بحث و گفتوگو در رابطه با کورش یغمایی کردند سایت های زیر به عنوان نمونه برای معرفی در سایت انتخواب شدند. با تشکر از تمامی گرد آورندگان پدید آورندگان و کسانی که در انتشار آنها در اینترنت یاری رساندند.

www.en.wikipedia.org/wiki/Kourosh_Yaghmaei#See_also
www.answers.com/topic/kourosh-yaghmaei
www.yaghmaeimusic.blog.co.uk/
www.artmusic.ir/news/show.asp?Id=8668
www.pendar.com/main1.asp?a_id=1317
www.fa.wikipedia.org
www.iransong.com/person/41.htm
www.mosighidanan.blogfa.com/
www.yaghmaeimusic.persianblog.ir/
www.jour4peace.com/main1.asp?a_id=35

30 May 2007

     از حدود هفت ماه پیش بخش Contact سایت به دلیل تعداد بی شمار ایمیل ها و پر شدن Mail box قادر به دریافت ایمیل های شما عزیزان نبود و تمامی نامه ها برگشت می خورد. با عرض پوزش از تمامی کسانی که در این مدت برای سایت ایمیل پست کردند این مشکل هم اکنون بر طرف شده و تمامی ایمیل ها خوانده شده و در صورت نیاز پاسخ داده می شود.
 

27 April 2007

    ترانه "انتظار" از آثار زیبای کوروش یغمائی در جشن روز ملی سوئد در شهر گوتنبرگ توسط موسیقیدانان سوئدی اجرا شد.

   منصور تهرانی که خود ترانه سرای این اثر است شاهد و ناظر این اجرا بوده است در سفر اخیر خود به ایران در این باره گفت : روز 6 جولای 2006 که مصادف با روز ملی سوئد بود در خیابانهای گوتنبرگ در حال نظاره کردن جشن و شادی مردم سوئد بودم که دیدم که چند خواننده سوئدی به همراه یک خواننده زن ایرانی به نام لاله پور کریم ( که از خوانندگان جوان و موفق ایرانی مقیم اروپا است و به تازگی کارهایش نزد ایرانیان و حتی اروپائیان محبوبیت پیدا کرده است ) در حال اجرای آهنگی هستند که خیلی برایم آشنا بود . پس از اندکی تامل متوجه شدم که این گروه ترانه "انتظار" را ( که شعر آنرا من برای دخترم "مریم گفته ام ) به زبان فارسی می خوانند که از کارهای مشترک من و دوست نازنینم کوروش یغمائی است.

   ترانه سرا و آهنگساز "یار دبستانی من" در این باره افزود: صرف نظر از تمام مسائل و اینکه خالق شعر این ترانه کیست برای من خیلی مایه خوشحالی و افتخار بود که یک اثر موسیقایی مملکتم به گونه ای مورد توجه سوئدی ها قرار گرفته که آنرا در جشن روز ملی سوئد در حضور مردم اجرا کردند.

   لازم به ذکر است که گزینش و اجرای این ترانه توسط موسیقیدانان سوئدی ، چه خواننده ، آهنگساز ، نوازندگی گیتار و  چه آراینده سازهای آن جزء اولین آثار کوروش یغمائی می باشد و از اولین تجربه های موسیقی راک در ایران است و این اتفاق مایه افتخار و سربلندی هر ایرانی نیز هست.

   با تبریک به استاد یغمایی که آهنگهایشان بارها و بارها توسط گروه های ایرانی و خارجی اجرا و منتشر شده است.

منبع: سایت هنر و موسیقی